سیستم برق اضطراری و یو پی اس فعلی (با فرض اینکه چند سال از کارکرد آنها گذشته است) هزینه هایی جهت تعمیرات و نگهداری دارد. با توجه به حساسیت برق اضطراری، ۳ راهکار مختلف برای مواجهه با یو پی اس های کارکرده پیش روی ماست.

• تا زمانی که UPS به ما کار می دهد از آن استفاده کنیم (Run to fail)

• آنرا ارتقاء دهیم (Upgrade)

• UPS جدید بخریم و آنرا جایگزین سیستم قبلی نماییم.

• جهت تصمیم گیری برای انجام هرکدام از موارد فوق، باید به نکات مختلفی توجه کنیم.

ممکن است مجموعه ی مدیریت بخواهد در آینده، تجهیزات الکتریکی جدیدی اضافه کنند. عامل دیگر میزان حساسیت کاربری تجهیزات الکتریکی است. آیا دستگاه های برقی سازمان باید با اطمینان بالایی در همه شرایط آماده به کار باشند (به طور مثال سرور ها و دیتا سنتر در بانک یا اداره بورس و همچنین دستگاه های پزشکی بیمارستان ها)  یا اینکه ریسک بالایی وجود ندارد و مدیران سازمان تصمیم به صرفه جویی حداکثری در مخارج دارند؟ بودجه ریزی مربوط به بخش خدماتِ تعمیرات و نگهداری در سازمان چه میزان است؟موارد بسیاری از این دست، در نهایت مشخص می کنند که کدامین راهکار مذکور را انتخاب نماییم. در این فرصت مورد شماره ۱ را بررسی می نماییم.

گزینه ی اول، استفاده تا آخرین نفس:

تا زمانی که یو پی اس به ما کار می دهد به طور پیاپی از آن کار می کشیم و آنرا به طور پیاپی تعمیر و نگهداری می کنیم تا عمر مفید آن به اتمام برسد.

تا زمانی که برای یو پی اس اتفاق خاصی رخ ندهد و بتواند در مواقع قطع برق، به خوبی وارد مدار شده و تجهیزات را تغذیه نماید، این راهکار بهترین و کم هزینه ترین گزینه است. همچنین این راهی مناسب برای سازمان هایی است که بودجه ی کمی برای خدماتِ تعمیرات و نگهداری اختصاص می دهند. در عین حال باید توجه داشت که هرچه از عمر یو پی اس می گذرد، احتمال بروز خطای احتمالی برای تجهیزات در زمان بحران و قطع برق بالاتر می رود (افزایش عمر UPS = افزایش ریسک کارکرد نادرست در زمان قطع برق).

این در حالیست که تعمیرات و نگهداری UPS های فرسوده تر، هزینه های بیشتری دارد.

تجربه نشان می دهد، زمانی که یو پی اس ها به سن ۱۰ سالگی میرسند، هزینه های تعمیرات و نگهداری آنها به بیش از دو برابر افزایش می یابد. البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که با توجه به وضعیت ناپایدار شبکه های برق رسانی، این ارقام می تواند بحرانی تر باشد.